یادداشت Daydreamer

        این کتاب با معروف شدنش تو فضای مجازی باعث شد با خودم فکر کنم واقعا کتاب خوبیه یا نه صرفا یه کتاب ترند دیگه اس؟ ولی خب داستانش خیلی جذبم کرد و دیگه از سر کنجکاوی و با پرس و جو از چند نفر که نسبت به سلیقه‌اشون اطمینان داشتم کتاب رو شروع کردم و صادقانه جلد اولش واقعا بهتر از توقعم بود.

قبل از شروع همین اول دلم می‌خواد به این اشاره کنم که چرا تو خلاصه کتاب اسپویل هست؟ درسته که همون اوایل کتاب با اون دیتا مواجه می‌شیم ولی باز هم اینجوری بودم که الان چرا این دیتا رو من جلوتر از روند داستان می‌دونستم؟ اره خلاصه یه ضد حال عجیبی داشت این مورد برای من ولی خب خیلی فاجعه‌بار نیست.

روند داستان مخصوصا بخش فانتزیش طوریه که به مرور و آهسته و پیوسته شما دستتون میاد که قضیه چیه و چی به چیه، پس توقع شفافیت از همون اول نباید داشته باشین و حتی تا آخرین لحظه هم ممکنه به شما دیتا اضافه بشه. گره های داستان رو نویسنده خوب مدیریت کرده و مرحله به مرحله پیش می‌بره و تقریبا بیشتر گره ها همون جلد اول جوابش پیدا میشه و یه سریاش برای هیجان‌انگیز کردن داستان به جلد دوم واگذار میشه که منطقیه این مورد (صادقانه بدترین جای ممکن کتاب تموم شد و نیازمند جلد دوم هستم)

یه چیزی که درمورد دنیاپردازیش دوست داشتم این بود واقعا دنیای جدیدی بود و موقع خوندنش حس یه فانتزی کلیشه‌ای رو نداشتم و این مورد چیزی بود که توی فانتزی‌نویس های مدرن من خیلی کم دیدم و خودش یه پوئن مثبته. و خب درمورد خود پردازشش هم که حرفی نمی‌مونه چون واقعا خوب بود، شاید حتی بهتر از پردازش کاراکتر.

یه مشکلی که داشتم این بود که یک سوم اخر کتاب و مخصوصا بخش رومنس کتاب یهو سرعت عجیب غریبی گرفت و من خودم به شخصه با توجه به اینکه نویسنده یه روند آهسته و پیوسته از همون اول گرفته بود از این میزان سرعت متعجب شدم و شاید توقع نداشتم اینقدر زود درست بشه یه سری چیزا. جز این بخش هم یه سری رویداد های مهم که مربوط به تحول کاراکتر بود خیلی سریع رد شد، یه سری جاها در حد یه اشاره و یه سری جاهای دیگه نهایتا درحد یه فصل اونم درگیری ذهنی کاراکتر که بازم این تو ذوق من زد و یه جورایی توقع داشتم توی این موارد هم نویسنده مثل قبل با حوصله و قشنگ این موارد هم پیش ببره.

کاراکترپردازی هم خوب بود. مخصوصا کاراکتر رومن :> کاراکتر آیریس رو خیلی دوست نداشتم و شاید بعضی جاها حتی روی اعصابم هم بود ولی در کل جدا از احساسات شخصی من نسبت به کاراکترها، از لحاظ کاراکتر ابهامی برای خواننده نمی‌مونه (جز چندتا دونه کاراکتر که به نظرم خیلی مهم نبودن که نویسنده بخواد بیشتر از این بپردازه)

درکل کتاب خیلی خوبی بود و امیدوارم جلد دو هم همینقدر خوب باشه و ذهنیت خوبی که جلد یک برای من ساخت رو از بین نبره.