یادداشت alef

        اولین کتابی بود که از آقای مهدی یزدانی خرم خوندم و البته سبک کتاب رو دوست داشتم.
کتاب بیان حوادث و اتفاقات کوچکی است که در سال 1332 و همزمان با کودتای مرداد 1332 در ایران و شهر تهران اتفاق افتاده است. اتفاقاتی که قطعاً در هیچ کتاب تاریخی ثبت نشده است. اما در این کتاب نویسنده با قوه تخیل خود به این حوادث پرداخته است. حوادثی کاملاً تخیلی بعضاً ترسناک و گاه با زبان طنز، که در خلال بیان آنها اوضاع اجتماعی آن زمان هم بیان می شود.
کتاب پر از شخصیت است شخصیت های جاندار و بی جان و حتی تعدادی روح (شاید 100 شخصیت یا بیشتر) ولی این قدر توصیفات خوب و به جا و به اندازه کافی است که نه شخصیت ها فراموش می شوند و نه خواننده اذیت می شود. آخر هر روایت نقطه آغاز روایت بعدی است. 
اسم سبک کتاب را بلد نیستم. ولی در جایی خواندم که به این سبک "روایت پشت داستان‌ها از نگاه دانای کل"می گویند. یا بیان داستان پشت داستان‌ها.