یادداشت ماه آفرید

        خود این کتاب بلوا ست ،انگار که کلمات و سطر ها باهم دعوا داشته باشند .انگار که بلوا به صفحه ها و فصل ها هم سرایت کرده است .
آنچنان بلوایی در این انبوه کلمات نهفته که ذهن واماندِ من تنها گوشه ای ایستاده بود و این هرج‌ومرج رو تماشا می‌کرد .
یک عاشقانه تا کجا می‌تواند غمگین باشه؟از آن غم های عمیق که تا مغز استخوان آدم مینشیند؛ نوشآفرین و حسینا بیچاره