یادداشت Soli

        فکر کنم کلاس شیشم بودم که بابا این کتاب رو آورد خونه. اگر اشتباه نکنم، تو راهپیمایی بیست و دوی بهمن جلوی کتاب فروشی شون غرفه زده بودن و اینا رو می فروختن. پشتش هم نوشته که به دلیل توهین مجله/نشریه فرانسوی به حضرت محمد(ص)، ناشر و نویسنده و دست اندرکاران از سود خودشون چشم پوشی کرده ن و کتاب رو به جای بیست هزار تومن، سه هزار تومن فروخته ن.
راستش نمی دونم چرا دیروز یهو با وجود این همه کار نکرده و کتاب نخونده دلم خواست بشینم و کتابی رو بخونم که از سن خوندنش خیلی فاصله گرفته م.
حرفاش خیلی مستقیم بود، "بچه ها این کار رو باید بکنید و این کار رو نباید بکنید". نمی تونم تشخیص بدم که این برای بچه ها می تونه جالب باشه یا نه.
راستش دیگه آخراش خسته شدم و چهار پنج صفحه آخر رو تند تند فقط رد کردم.
یه خوبی ش این بود که بیشتر از احکام و مسائل دینی، درمورد مسائل اخلاقی حرف زده بود. کمک به پدر و مادر، نظافت، دروغ نگفتن، غیبت نکردن و این جور چیزا. اما بعضی چیزاش رو درک نکردم، مثلا گفته بود عصبانی نشید. خب این فکر نمی کنم خواسته منطقی ای باشه، درستش اینه که آدم عصبانیتش رو کنترل کنه. شایدم برای این که بچه ها راحت تر درکش کنن این طوری گفته بود، نمی دونم.
در کل کتاب خفن و بی نقصی نبود، اما بد هم نبود.