یادداشت وایولت

        خب اول از همه اینکه این جلد هم مثل جلد اول جز مقدمه میدگارده. یعنی داستان اصلی از جلد سه شروع میشه(همونطور که یکی از مهترین کاراکتر ها یعنی صوفیا هم از جلد سه میاد.) ولی خب بازم نمیشه بدون خوندن جلد یک و دو داستان رو ول کرد و رفت جلد سوم!
جلد دوم به نسبت جلد اول هم ساختار بهتری داره و هم اینکه خلاقیت بیشتری توش بکار رفته و ما دیگه کمتر یاد هری پاتر می افتیم(بجز بازی چهار حلقه که واقعا نمیدونم هدف نویسنده چی بود برای چپوندن اون تو داستان؟)
جلد دوم بخش اول جلد سومه، پس طبیعیه که ماجراهای اصلیش هم باید تو جلد سوم باشه. به همین خاطر علارغم انسجام و استقلالی که پیدا کرده، کشش و تعلیق کمتری از جلد اول داره‌.بیشتر داستان یا حتی میشه گفت تقریبا ۷۰ درصدش به ورود ژولیت پرداخته بود. به عنوان کسی که تا جلد ۹ خونده میگم:ژولیت شخصیتی نبود که انقدر بخواد ورود طولانی ای داشته باشه. خصوصا که ورود ژولیت به دنیای پریان هم بعدا تناقض تو داستان بوجود میاره....که بخاطر اسپویل جلد های بعدی نمیتونم اینجا بگم.
پیشرفت آریا توی این جلد کاملا منطقی بود و میزان رشدش رو بجا و البته قابل باور میدونم.
ایکاش قطمیر و سارا پردازش بهتری داشتن، خصوصا قطمیر به عنوان قاضی میدگارد! من انتظار داشتم قطمیر یکی از بزرگترین الگو های آریا بشه ولی متاسفانه این اتفاق نیوفتاد.
ولی خب مهم اینه که نویسنده پیشرفت های زیادی داشته.