یادداشت نلیِ نگران .

        اولین کتابی بود که از فریدا مک فادن خوندم و نتونستم باهاش ارتباط بگیرم. قصد دارم که کتاب‌های دیگه‌ای ازش رو هم بخونم و زود قضاوتش نکنم.
در فضای مجازی تعریف و تبلیغ‌های خیلی جالبی ازش دیده بودم 
انتظار داشتم اگر هم در طول داستان نشده حداقل پایانش برام جالب‌تر و به یاد ماندنی‌تر باشه اما متاسفانه در پایان فهمیدم باید به همون طول داستان راضی میموندم. :))))
بخش مورد علاقه‌ام از این کتاب، نامه‌ها بود.
 توقع خیلی بیشتری هم از داستان، پایان و فریدا داشتم.
اونقدر برام جالب نبود. اما باز هم این سلیقه منه قطعا کسایی هم بودن که این کتاب رو دوست داشتن و نقد و نظرات مثبتی درموردش داشتن.
″ فرو رفتن در قهقرا بهتر از ادامه زندگی به این شکل است.″