یادداشت سعید رهنما

        باید بگم به نظرم این کتاب فقط کاربرد مدیریتی نداره! در واقع، یه چیزی مثل منشور اخلاقی برای رهبران، مدیران ارشد و مدیران محصول هست. نویسنده به ما یاد می‌ده که چطور می‌تونیم از یه فرهنگ سازمانی که در اون همه از حقیقت فرار می‌کنند به یه فضای امن برای گفتگوی صریح و مسئولیت‌پذیری برسیم. 
بخش هایی مثل - ما حقیقت را می‌گوییم - یا  - ما مشکلات را پنهان نمی‌کنیم - فقط جملات ساده‌ای نیستند، بلکه ستون‌هایی هستند که یه سازمان سالم بر روی اون‌ها باید بنا بشه و واقعا جذاب میگه. البته بخش‌های مربوط به فرهنگ سازمانی ایده‌ال و ... با اینکه باحاله ولی اصلا تو کشور ما کاربرد نداره!(یعنی ما اون قدر عقب تریم که به کارمون نمیاد)
یه چیز دیگه که شاید ما باهاش ارتباط نگیریم و خیلی رُک میگه اینه که (بزرگترین قدرت یک رهبر نه در کنترل، بلکه در توانایی اون برای پذیرش حقیقت و ایجاد فضایی برای رشد از طریق اون هست) که موارد جذابی رو باز میکنه و واقعا بدرد بخور هستن...
و در آخر داشتم فکر می کردم کاش با دید یک پدر یا پدربزرگ یا بزرگ فامیل هم بشه خوندش و نکات مهمه داره، حالا لازم نیست نگاهتون همش بیزینسی باشه ...