یادداشت عطیه عیاردولابی

        اولین کتاب از باشگاه کارآگاهان بود که نرسیدم به موقع تمومش کنم. هم سرم شلوغ بود و تمرکز نداشتم هم اوایلش جذبم نکرد. با اینکه کم‌صفحه‌ترین کتاب گراهام گرین بود اما خیلی سنگین شده بود برام. در کل داستان جالبی داشت هرچند نمی‌تونم اون شدت ارادت مارتینز به لایم رو درک کنم. اون تفاسیری که مترجم آخرش نوشته بود هم ارزش افزوده کتاب بود به نظرم.

مهم‌ترین بخش کتاب هم ین سوال تکراری بود: تو دوراهی اخلاق/اصول شخصی/ التزامات دینی و روابط یا نفع فردی کدوم رو انتخاب می‌کنی؟