یادداشت ثنا احمدی

        دیروز بلاخره بعد از مدت‌ها انتظار خوندمش
نمایشنامه‌ای رو که تعریف‌های زیادی رو ازش شنیده بودم و هر روز بیشتر مشتاق خوندنش می‌شدم.
دیروز وقتی کتاب تموم شد با خودم گفتم جای این همه تعریف رو داشت
و بعدش کلی با خودم فکر کردم
به این که چه خوبه بدور از این همه درد به دور از این همه اتفاق تلخ تو زندگی همه آدم‌ها یه تلنگرهایی وجود داشته باشه که نتیجه‌اش بشه برگشت به زندگی که فکر می‌کنیم تموم شده.
این تلنگر شاید بتونه از ده تا طلاق جلوگیری کنه
شاید بتونه ده تا دل کندن رو به تعویق بندازه
شاید بتونه دو تا دوست رو برای هم نگه داره تا همیشه
شاید بتونه قلب‌ها رو نرم کنه و نور امید بندازه تو دل‌ها
این تلنگرها تو ذهن ما اتفاق میفته
تو دل ما
و نتیجه‌اش میاد تو زندگیمون
باید دنبال این تلنگرا باشیم.





ژیل، لیزا ممنون که با دردی که داشتید نشون دادید بهم که عشق حتی اگر برای آدم جهنم هم بسازه باز عشقه