یادداشت امیرحسین

        کتاب پر ماجرایی شد که هیچ وقت فراموشش نمیکنم.
از مقدمات تهیه ی کتاب گرفته که چند ساعت از ولیعصر تا انقلاب و از انقلاب تا ولیعصر پیاده کتاب فروشی ها را گشتم ولی جز دو کتاب فروشی حتی اسمش را هم نشنیده بودند.آخر سر متاسف از غربت امام موسی، دست خالی برگشتم...
تا روز عیجیبی که کاملا غیر منتظره کتاب را سید حسین تهیه کرده بود و به دستم رساند؛ روزی که اگر این هفت روایت به دستم نمیرسید تحملش برایم غیر ممکن بود.

کلا امام موسی صدر با اعمال به ظاهر کوچک کارهای بزرگ و عجیب  میکند اصلا شخصیت عجیبی است.این خاصیت حتی در زندگی خصوصیش هم متجلی شده و کتاب به خوبی از پس نمایش این شخصیت بر آمده شخصیتی که ذاتا پارادوکسیاکال است مخصوصا این ویژگی ایشان در روایت ششم و و علی الخصوص سوم آن جا که حورا صدر پدرش را وصف میکند نمایان است:
"...انگار بابا هارمونی ای به همه این تناقض ها وتفاوت ها میداد.انگار وجود بابا که در آن همه ی این خطوط موازی به هم رسیده بودند، نفس وجودش و حرکتش و این مکانیسم وحدت تضاد ها که در او به کمال کار میکندهمه آن عدم تناسب ها و تجانس ها را را توضیح میداد. یک نمونه ی زنده نقض بود..."