مثل باقی سفرنامه‌های منصور ضابطیان خیلی جذابه و نمیشه بین خوندن زمینش گذاشت.
ضابطیان تو سال ۰۱ به کانادا رفته و این کتاب رو هم تو همین سال نوشته. من تاثیر جهان‌بینی نویسنده رو روی مشاهده‌ها و روایت‌ها این بار بیش از همیشه دیدم. نمی‌دونم حساسیت من بیشتر شده یا واقعا همین‌طوره.
