یادداشت زهرا منظمی مطلق

        یه کتاب خیلی بی مزه 
جزو کتاب هایی بود که به زور تمومش کردم و اگر گروه همخوانیمون نبود قطعا نصفه رهاش میکردم.
شخصیت پردازیش خیلی ضعیف بود.
۹۰ درصد شخصیت ها هم همجنس باز بودن فقط خداروشکر نویسنده انقدر هنر نداشت که شخصیت پردازی قوی ای داشته باشه و تو رو به شخصیت هاش علاقه مند کنه.
خود داستان هم که خیلی ضعیف بود و به قول شخصیت اول داستان تهش باید بگی 《خوب که چی؟!!!》
در نهایت که این ترجمه هم افتضاح بود . پر از غلط های واضح
با اینکه این ترجمه رو خریدم ولی مجبور شدم برم سراغ دریای آسایش تا بفهمم چی میخواد بگه.