یادداشت حسین صادق ویشکائی

        «روی ماه خداوند را ببوس» کتابی است پیرامون یک دوره ی چند روزه از زندگی دانشجویی که به عنوان تز دکتری حادثه ای را بررسی میکند.
اما وی عمیق تر در درون خویش و محیط، در جست و جوی حقیقتی است  ورای این موضوع.
" آیا خدا وجود دارد؟"
البته این پرسش در ابتدای داستان سریعتر از آنچه باید مطرح شد. گویی ذهن پرسشگر دانشجوی داستان بی آنکه عمیقاً دچار تحول شود صرفاً به منظور پیش برد داستان بارها سوالی را از خود می پرسد.
متاسفانه به دید اینجانب خواننده در یافتن علت اصلی ایجاد این پرسش و تحول در ذهن شخصیت داستان ناتوان است.
اما این تمام ماجرا نیست. متنی روان و اندکی رازآلود، کشش مناسب داستان و پایانی جذاب از ویژگی های این کتاب و البته نثر مصطفی مستور است که ما را به مطالعه آثارش ترغیب می کند.