یادداشت محمدمهدی حیدری

        این کتاب رو ماه رمضون پارسال خوندمش. کتاب جالبی بود، مخصوصاً دربارهٔ چنین کشوری که هر کسی دوست داره بدونه چه خبره توش! نیم دانگ پیونک یانگ، همون‌طور که از اسمشم پیداست، قرار نیست تمام زوایای این کشور مرموز رو بهمون نشون بده، اما خب اطلاعات جالب و شگفت‌انگیزی از این کشور و روحیات خاص مردمش و قوانین عجیب غریبش میده. همزمان با این کتاب، سفرنامهٔ آقای گی دولیل رو هم خوندم که انصافا رضا امیرخانی خیلی قوی‌تر و پخته‌تر بود و به جنبه‌های غیر مادی این کشور بیشتر اهمیت داده بود.