یادداشت امیر

        از این کتاب بیش از چیزی که فکرش را میکردم لذت بردم. شاید دلیل این لذت، سالها دوری از خواندن رمان پلیسی بود.
مهمترین نکته مثبت کتاب برای من و به گمانم برای بسیاری از خوانندگان، شخصیت پردازی ها است به خصوص سام اسپید. 
این رمان سالهای سال پیش نوشته شده ولی درگیری اش با کلیشه ها بسیار کم است برای مثال همین شخصیت اصلی یعنی اسپید که یک کارآگاه است شخصیتی لایه لایه و  چند بعدی دارد که خاکستریِ خاکستری و بسیار غیرقابل پیش بینی است و همین باعث لذت بیشتر من از رمان شد.

در کل از نظر من رمانی سرگرم کننده و به شدت راضی کننده است که قطعا از زمان خود جلوتر است.
 فضاسازی ها فوق العاده بودند. همچنین تعلیق ها و معرفی شخصیت ها و چند گره افکنی _هرچند کم_ ارزش رمان برایم بیشتر کرد؛ غافلگیری پایانی برایم شوک بسیار بزرگی نبود ولی پایان بندی بسیار درستی داشت.
 
بیش از این درباره اش نمی‌نویسم. ابدا شاهکار نیست ولی به عنوان یک رمان سرگرم کننده‌ی ساختارمند هنوز کیفیت خود را از دست نداده است و درود بر کلاسیک ها.



این کتاب را در آرامشی فرح بخش شروع کردم و در روزی که نیمه شبش با صدای انفجار از خواب پریدم به اتمام رساندم؛ بگذریم، فقط نوشتم که بماند به یادگار.
 بیست و پنج خرداد هزار و چهارصد و چهار