یادداشت نیما اکبرخانی

        کتاب خوش خوان و روانی بود هرچند که خوشم نیامد.
نیمه ی اول باز حرف برای گفتن داشت و لذت بخش بود و نکات به درد خوری هم متذکر می شد اما ر نیمه ی دوم دیگر از این خبرها نبود یا حرفی برای گفتن نداشت یا اینکه توصیف خلا برای نویسنده جذاب تر شده بود تا مطالعه 
در هر حال نیمه ی دوم کتاب بیشتر در احوالات روده و دفع و بوی نا و عطرناخوشایند مستراح و حرکت گاز ها در شکم  و بیچش روده ها و ....
خلاصه اکر جمله ی بالا را دوست دارید اولا بروید سراغ یک روان درمانگر خوب و منصف ثانیا که از نیمه ی دوم کتاب هم لذت می برید.