یادداشت راضیه بابایی

        کتاب حاضر بخشی از یادداشتهای سفر به جبهه‌ی جنوب است که نادر ابراهیمی در فروردین سال 1365 به آن مناطق داشته است. او به همراه دو تن از اعضای سپاه پاسداران و نماینده ای از صدا و سیما به عنوان  نویسنده و محقق آزاد آنچه از جنگ دیده است با نگاه شاعرانه‌ی خود ترکیب کرده است و در این کتاب به رشته‌ی تحریر در آورده است. نادر ابراهیمی در مقدمه، این کتاب را به رزمندگان دلاور میهن  پیشکش کرده است. نویسنده سعی کرده است در بیشتر بخش ها از اشعاری که آقای آهنگران در زمان جنگ می خواند استفاده کند و معنای مورد نظر خود را به متن آن نوا پیوند بزند.
یاد رزمندگان شهیدی که نشان‌شان در عکس های بایگانی سپاه است و باغهایی که توسط دشمن سوخت و از بین رفت،آشنایی با پیرمردی دلاور که چون یک پهلوان جوان در راه وطن می جنگد از مواردی است که او با نگاه ویژه ی خود به آن پرداخته است. مرام و اخلاق رزمندگان و رفتارهای زیبایی که از آنها سر می‌زند همچنین بازدید از خاک مقدس جزیره مجنون که با خون شهیدان غسل داده شده است از دیگر بخشهای اثر است.  در انتهای کتاب نیز چند شعر نو در مورد فداکاری برای وطن سروده و با چند قطعه عکس کتاب را به پایان رسانده است
کتاب به دلیل زبان حماسی و شاعرانه خوش خوان و جذاب است و دلاوری ها و قهرمانی های رزمندگان را در ذهن خواننده تداعی می کند. او با نشان دادن وجهه تاثیر گذار شخصیتی چند رزمنده از راه و منش آنها می گوید و در تمام اثر علاوه بر اینکه دفاع مقدس و معنویات حاضر در جنگ را ترسیم می کند از فضای پشت جبهه ها و افرادی که جز غر زدن کاری برای کشور و مردم نکرده اند نیز سخن می کند و آنها را در مقایسه با رزمندگانی که صادقانه و با نیت الهی جنگیده و شهید شده‌اند، قرار داده و مقایسه می کند . این نکات برای مخاطب امروز نوجوان آموزنده است که بداند در روزگار جنگ همه ی افراد یکدست و هم عقیده نبودند و جنگیدن عادی نبوده است. مثل همین امروز در آن روزگار نیز بودند کسانی که قدم از قدم بر نداشتند و همیشه از مردم و انقلاب متوقع و طلبکار بودند. در این صورت ارزش جهاد و رشادت و شهادت رزمندگان بیش از پیش برای او برملا می شود.
فقط به دلیل زبان شاعرانه  ممکن است مخاطب  جذب نشود و در حوصله او نگنجد.