یادداشت غلامحسین دریانورد

        بیگانه اثر آلبر کامو را بعد از چندین سال دوباره خواندم. این بار با ترجمه دیهیمی  که ترجمه روان و خوبی دارد  رمانی که برای آلبرکامو نوبل آورده‌است. و گویی نماینده پوچی است. 
رمانی که خود آلبرکامو در باره آن می‌گوید: 
"من مدت‌ها قبل بیگانه را خلاصه کردم، با یک اظهارنظر اعتراف می‌کنم خیلی متناقض بود: «در جامعهٔ ما هر مردی که در مراسم تشییع جنازهٔ مادرش گریه نکند، با خطر محکومیت به اعدام مواجه می‌شود». فقط منظورم این بود که قهرمان کتاب من به این دلیل محکوم می‌شود که در این بازی شرکت نمی‌کند."