یادداشت نسترن امیری

        از متن کتاب
پدر بزرگ ها از نوشتن نام خود هم عاجز بودند. پدرها اسم خود را می نوشتند اما پسرها معقول باسواد بودند و مثل معلمها می خواندند و می نوشتند. بذر آدمها کم کم سبز میشد و بالا می آمد.
ژرمینال به معنی روییدن هست و در  تقویم فرانسه به ماه اول بهار ژرمینال گفته می شود.
«ژرمینال» اثر معروف امیل زولا ، بنیان گذار ادبیات ناتورالیستی، کتاب تأثیرگذاریه. صد صفحه آخر به معنای واقعی کلمه شاهکاره👌، اما خیلی تلخ و تاریکِ و هیچ نقطه روشنی توی قصه نیست.🥴
من اینقدر تلخی رو دوست ندارم و حقیقتاً ذهن فقیرم بعضی قسمت ها یاری نمی کرد که بتونم شرایط سخت و نفس گیر کار و گیر افتادن توی معدن و این حجم از بیچارگی آدم ها رو تصور کنم ولی تصویر سازی ها ‌و‌ توصیف ها فوق العاده بود.
کتاب علاوه بر اینکه تلخ بود، کثیف هم بود. فحش زیاد داشت و از اونجایی که تنها لذت دنیایی کارگرهای معدن هم آغوشی بود از این مسئله هم با جزئیات زیاد گفته بود که یه کم آدم اذیت می کرد.
کتاب چون کتاب جریان سازی بوده، ارزش خوندن داره و ترجمه آقای حبیبی هم بی نقص بود.
📌قهرمان داستان « اتی ین»  بعد از اینکه از محلِ کار قبلش به خاطر کتک کاری با کارفرما اخراج شده، شغل جدیدی در  معدن «وورو» پیدا می‌کنه و با خانواده « ماهو» که از  کارگرهای قدیمی معدن هست آشنا میشه...
شرایط سخت و غیر انسانی کار توی معدن، زندگی فلاکت بار معدنچی ها و تصمیم هیأت مدیره برای کاهش دستمزد کارگرها، باعث میشه که کارگرها با تحریک اتی ین دست به اعتصاب بزنن...
اعتصاب خونین و پر خشونت و بی ثمر ...💔
صاحبان معدن از این اعتصاب کارگرها برای شکست شرکت معدن رقیب استفاده می کنن و دوباره کارگرها به سر کار برمی‌گردن.
«سووارین» که یه ماشین کار آنارشیست، روسی و فراری هست و به روشی غیر از اعتصاب و‌ گرسنگی کشیدن معتقده ،
زیر ساخت های معدن رو خراب می‌کنه و باعث ریزش معدن روی سر معدنچی ها میشه...
 «کاترین» دختری که مورد علاقه اتی ین  بوده، همراه خودش و  «شاوال» زیر آوار گیر میفتن...
قصه از اینجا به بعد خیلی جان دار و پر هیجان و پر جزئیات   ولی تاریک جلو می‌ره....
و در پایان « اتی ین» قهرمان داستان از یک جوان بی کار و آس و پاس به یک مرد قوی و جریان ساز تبدیل شده بود که جوانه های امید و تغییر رو در دل کارگرها به وجود آورده بود