یادداشت پروآز فراهانی

        از شروع کتاب تا پایانش یه همراهی خاصی داشت، حسم به این کتاب جوری بود که انگار نمیخوام تموم بشه، جمله های دوست داشتنیش رو هایلایت رنگی میکردم و حسم رو به نسبت به بعضی  سطرهای کتاب کنارشون یادداشت میکردم..
خیلی زمان ها برمیگشتم چند صفحه قبل تر و دوباره از اول میخوندمشون .. در کل دوست نداشتم کتاب تموم بشه:)