یادداشت احلی احسنیان

        بی سر و ته. این نبود که نفهمم چیشد، احساس ترحم و غم رو خیلی جاها حس کردم ولی بازم نتونستم با داستان ارتباط برقرار کنم و دوستش داشته باشم و همچنان به نظرم خیلی اورریتده.
این کتاب خیلی با ناتور دشت مقایسه میشه، من نسبتا ناتور دشت رو دوست داشتم و خیلی با شخصیت هولدن ارتباط برقرار کردم ولی این کتاب خیلی کمتر از ناتور دشت انسجام داشت و بعضی وقتا سخت میشد تمرکز کرد و داستان رو فهمید. البته من کلا با نحوه نگارشِ جریان سیال ذهن خیلی  ارتباط برقرار نمیکنم و نمیتونم خیلی لذت ببرم از خوندنشون، و میدونم یه بخشی ازین قضیه که دوست نداشتم کتاب رو بخاطر سبک نوشتاری کتابه و اینکه راوی کتاب از لحاظ روانی سالم نیست، ولی بازهم به نظرم خیلی کتاب ضعیف‌تریه از ناتور دشت.