یادداشت یحیی نوریان

        گرچه این کتاب ارزش‌مند براساس ساختار ذهنی علم‌پرستی و الحاد ماده‌گرایانه تدوین شده و هرجا در کنار تجلیل و توصیف تاریخ علم تعریض و دهان‌کجی هایی به باورمندان توحید و غیب دارد اما یک نکته ارزش‌مند برای خوانندگان باورمند این کتاب نیز وجود دارد و آن براساس قاعده اقرارالعقلا علی انفسهم جایز.... 
هرچه نباید توصیفات پرطمطراق علمی کتاب را جدی گرفت و آن را به حساب خودشیفته‌گی اهل علم جهان غرب گذاشت، اقرارات نویسنده مشرف کتاب در نارسائی‌ها و تناقض‌های علم جدید بسی خواندنی ست. نویسنده با وجود شیفته‌گی علمی و در همان موضعی که تصور می‌کند در راه اثبات مسیر علم جدید می‌کوشد ناخواسته پایه‌های علم غربی را در نظر خواننده باورمند جهان شرق به شدت متزلزل می‌کند. 
دست آخر خواندن کتاب را به علاقه‌مندان تاریخ علم اکیدا توصیه می‌کنم. کتاب نوشتاری عالی دارد که به طرزی هنرمندانه سیر از انفجار بزرگ تا ظهور گونه انسانی نوین را از یک سو و سیر شناخت جهان از دوران رنسانس تا عصر اخیر را از سویی دیگر در هم می‌آمیزد به طوری که خیلی هنرمندانه تجربه تاریخ علم در کنار تاریخ خلقت از منظر علم را به مخاطب می‌چشاند. 

به شخصه از این که در این میان پایه‌های زیست‌شناسی نوین در نسبت با خلقت انسان برایم سخت سست شد و فهمیدم در دست دانش‌مندان جهان غرب هیچ فکت جدی برای انتساب انسان به گونه‌های حیوانی و میمونی وجود ندارد،  خوش‌وقت شدم