یادداشت سمانه رحمدل

        غافلگیری فرمی و فضاسازیِ جلد اول رو نداشت و طبیعتا باید جاذبه جدیدی رو می‌کرد که بتونه داستان سراسر شعارزده‌ش رو متعادل کنه... از اواسط کتاب یه رگه هایی از نوسازی به چشم می‌خورد،  ولی...  نع!  خیلی شعاری و گل درشت بود. 
اگه به شعار علاقمندین ولی به داستان بیشتر،  می‌تونید «کشور  دروغگوها»  رو بخونید؛ نوشته‌ی جانی روداری؛  یک قصه‌گوی اصیل.