یادداشت مائده

        شور زندگی فقط یک زندگی‌نامه نیست. این کتاب، بازآفرینی هنرمندانه‌ی زندگی ونگوگ است؛ با تمام شکست‌ها، دیوانگی‌ها، ایمان‌  و اشتیاقی که به انسان بودن معنا می‌دهد.
«شور زندگی» برای من فقط یک کتاب نبود، یه تجربه بود. انگار داشتم کنار ونگوگ نفس می‌کشیدم، می‌دیدم چطور با تمام زخم‌هاش، هنوز نقاشی می‌کرد، هنوز دوست می‌داشت، هنوز تلاش می‌کرد معنا پیدا کنه و در کنار تمام این رنج‌ها، چیزی که قلب آدمو می‌لرزونه، وفاداری و ازخودگذشتگی برادرش تئوئه؛ کسی که مثل سایه پشت ونگوگ موند، حتی وقتی همه ترکش کرده بودن.
رابطه‌ی عمیق این دو برادر، فراتر از رابطه‌ی خونی، به شکل یکی از ناب‌ترین پیوندهای انسانی در ادبیاته.