یادداشت

        هرچه بنویسم در حقش کم لطفی کرده ام. استاد طوری از تربیت می نویسند که انگار همین الان در میان یک جمع جوان گمشده و پر از سوال با روحیه های مختلف نشسته اند و به یک به یک آنها پاسخ می‌دهند. مخاطبِ تربیتِ استاد، می تواند فرد مغرور تازه به دوران رسیده، فرد ترسوی گوشه گیر، مشتاق سیر الی الله و حتی شاید یکی از طرفداران مارکسیسم و مکتب های دیگر! باشد ( که استاد کتاب هایی در مورد این مکاتب هم دارد ). مقصود اینکه مطالب کاملا زنده و عملیاتی هستند.

قبل از این، کتابِ ردپای نور جلد یک را از زبان شاگردشان آقای ارسنجانی خوانده بودم. آن‌جا ایشان روش تربیتی استاد را داستانی و از نگاه یک شاگرد، که در تاریک ترین روزهایش استاد را یافته تعریف کرده است و در واقع مشاهده رفتاری اندیشه استاد بر اساس همین کتاب مسئولیت و سازندگی هست.

پ.ن: اگر شما هم مثل من گاهی ذهنتون در مطالعه کتاب یاری نکرد و یا احساس کردید جهت توضیح بیشتر نیاز به استاد هست، صوت های کانال تلگرامی زیر رو توصیه می کنم: 
https://t.me/masouliatvasazandegi