یادداشت حوریه رادان فر

        دیدن اینکه افراد مختلف از قشرها، فرهنگ‌ها و جایگاه های کاملا متنوع، درباره‌ی معنای زندگی چه فکری می‌کنند می‌تونه به مراتب خیلی مهم‌تر باشه از خوندن کتاب یک فیلسوف که نظریه‌ی خودش رو داره. چیزی که جالب بود در خوندن این کتاب اینه که به نظر میاد معنای زندگی یک چیز خیلی والا، ثابت و ارزشمند نیست و مسئله‌ایه که تقریبا برای همه‌ی انسان‌های این دوران حل نشده است و با این حال به زندگی ادامه می‌دهند. دیدگاهی که کتاب به من داد این بود که همانطور که برای زندگی کردن دلیل بزرگی پیدا نخواهیم کرد، برای مرگ و خودکشی هم دلیل بزرگی نمیتوان داشت. احساس کردم که تنها نیستم و باید دست بردارم از جستجوی چیزی که هیچ‌کس بهش دست پیدا نکرده. تجربه‌ی لذت بخشی بود و خود کتاب و حرف‌ها چیز خاصی به من اضافه نکرد جز همین که چیز خاصی نیست که بخواد بهمون اضافه بشه.