یادداشت Maedeh

        می‌شود این کتاب را گذاشت جز کتاب‌های خودیاری اما درواقع اصلاً زرد نیست.
از آن دست کتاب‌هایی که بعد از خواندن حس فراغ بال داری و می‌توانی بدون عذاب وجدان لبخند بزنی.
میان این همه بدو بدوهای بیهوده، یادآوری اهمیت اصیل زندگی کردن، نگاه کردن، سکون و آرامش که اغلب فراموشمان می‌شود، ضروری به‌نظر می‌رسد.

از این به بعد در جواب «چطوری؟«
می‌توانم بگویم: «شجاع، بیمناک و خیلی خیلی زنده.«