مدتی بود درگیر مزخرفات کتاب:
چگونه درباره کتاب هایی که نخوانده ایم، حرف بزنیم؟
بودم. حاصل تهوع اندیشه های آقای پی یر بایار و ترجمه آقای محمد معماریان و خانم مینا مزرعه فراهانی. منتشر شده از انتشارات ترجمان.
غالبا انتهای هر کتابی نقد و نظرم رامی نویسم...
هوالحی
در ایام شیوع کرونا خواندم. مالی نبود. یک سری مغالطه و ...
برای من کتابخوار چیزی جز یک سری صغری و کبری بی سر و ته بود...
البته آشنایی با برخی واژه ها مثل "کتاب درونی"، "کتاب پوشانی" و ... غنیمتی بود.
با همه تاکیدات کتاب، بر کتاب نخواندن، معتقدم هر کتابی برای مخاطبش آورده ای دارد، حتی شده این آورده ها، چند واژه و لغت باشد...