یادداشت Raven☆

        مارگارت راجرسون، بعد از 'افسون خارها' تبدیل به یکی از نویسنده های مورد علاقم شد و من قلمش و سبک آشنا و خاصش رو میپرستم:) داستاناش فضای مه آلود، تاریک و جادویی دارن که خیلی زود توی ذهن آدم میشینه. من با اینکه پنج سال پیش افسون خارها رو خوندم هنوز شخصیتاش با همون زیبایی توی ذهنم حک شدن. باید بگم این زن میتونه پلید ترین و شرور ترین شخصیت هارو به اسطوره های دوست داشتنی تبدیل کنه و تو کاری جز تحسینشون نکنی. (مثلا من هیچوقت فکر نمیکردم دلم بخواد یه شبح هزارساله مثل بازمانده توی ذهنم زندگی کنه ولی خب)
تم و درونمایه و همچنین پیامشو به شدت دوست داشتم:) خیلی نو و متفاوت بود و عاشق شخصیتاش شدم. عاشق ایده، فضا و توصیفاتش شدم. تنها چیزی که باعث شد یه نمره کم کنم (احتمالا دارم در حقش اجحاف میکنم) روند داستان بود که یه جاهایی خیلی کش دار شد و من علاقمو از دست میدادم. در کل خیلی پیشنهادش میکنم و برای بار هزارم، قلم این زن>>>>>