این اثر فضاش خیلی شنگول تر از تنهایی پر هیاهو هستش. نزدیک 20 سال قبل از اون نوشته شده. اون تنهایی و رهایی اگزیستانسیالیستی اصلا تو این دیده نمیشه. ولی یه عنصر مشترک تو جفتشون هست: قطارهایی که چیزهایی رو بار میزنن و مخفیانه میبرن.
خیلی ضد فاشیستی هستش و آخرش تقریبا خشن تموم میشه. با انتقام گیری.
