یادداشت نیروانا رضایی

        از اون کتاب‌هایی بود که بهت تجربه ای رو منتقل میکنه که تاحالا واست اتفاق نیافتاده. همیشه با آدم هایی که ناتوانی جسمی داشتن( هرکی یه اسم واسشون به کار میبره ولی چه بهتر که اونارو معلول یا عقب‌مانده هرگز خطاب نکنیم) مثل بقیه آدما رفتار کردم و از این بابت خوشحالم . اما یه چیزی که منو متحیر می‌کنه اینه که اکثر( یا همه‌ی) آدم های خاصی که دیدم مهربون و دلسوز بودن و این در کتاب به خوبی دیده می‌شد. از مجموعه رمان های نشر پیداش هست که باید خواند . آخر کتاب یه مصاحبه با نویسنده هست ،ترجمه و کیفیت چاپ عالی ، پاورقی های کتاب عالی و کامل و بادقت هست ممنون از نشر پیدایش.  بنظرم این کتاب رو باید یه نسخه ش رو به همه آشنایان و دوست  هامون بدیم همونطور که نویسنده میگه .