یادداشت شهرزاد؛

        بر خلاف خیلیا که میگفتن پایان نداره،به نظرم داشت،و جز غافلگیر کننده ترینا و جذاب ترین پایان ها بود! 
واقعا من و به وجد میاورد و اولین کتابی بود که سرش گریه کردم؛ 

بیمارستان روانی،رئیس،میکائیل،سام... 
نگار و مارال،دختر پشت تلفن،دستنوشته و راز... 
این چند واژه مدام تو ی سرم میچرخه و دلم واقعا برای منصور بازیای منصور و سام عزیزم تنگ شده

گول نخورید! داستان این نیست! رازی که فاش میشه،شخصیتی که شناخته میشه و خیانتی که رصد میشه! 
به نظرم بخونیدش،به کامنتای من و بقیه اهمیت ندید و "خودتون" تجربش کنید
بعد میتونید نویسندش و یا تحسین کنید یا لعنت
فکر نمیکنم زیاد براش فرق کنه

پ.ن: مهران واقعا دلنشین بود:)))))