یادداشت Alireza Yoonesi

        نمی‌شه گفت کتاب بدی بود. درواقع بجز فصل آخر باقی کتاب نقظه نظر جالب نویسنده رو بیان می‌کنه و باعث می‌شه شخص از جذابیت‌های ذهن ادبی اون استفاده کافی رو ببره. اما فصل آخر که یجور جمع‌بندی یا نتیجه‌گیری هست نشون می‌ده کل کتاب واسه این نوشته شده که ذهن رو برای این نکته آخر آماده کنه؛ موضوعاتی که من زیاد باهاشون موافق نیستم.
این استدلال همیشگی چپی‌هاست که بیان و بگن مثلا در سال ۲۰۰۸ این تعداد گرسنه در جهان وجود داشته. موضوع اینه که تصور غلطی وجود داره از جامعه سرمایه‌داری و انقلاب صنعتی. تصویری که از انقلاب صنعتی داریم یه سری بچه و نوجوون و زن هست که دارن به‌سختی توی کارخونه‌ها و معادن دو شیفت کار می‌کنن تا زنده بمونن. مسئله‌ای که ذهن کودکانه چپی بیان می‌کنه اینو در نظر نمی‌گیره که خیل سال‌های ۱۷۶۰ تا ۱۸۴۰ جمعیت بریتانیا چندین برابر شد، یعنی همین بچه‌هایی که در کارخونه‌ها کار می‌کردن به سن زاد و ولد رسیدن درحالیکه قبل از انقلاب صنعتی به سن زاد و ولد نرسیده از گرسنگی می‌مردن! ذهن کودکانه چپی اینو می‌گه که جمعیت بخاطر پیشرفت‌های تکنولوژیک باعث شده جمعیت در قرن بیستم چند برابر بشه ولی نمی‌گه اگر این رشد تکنولوژیک وجود نداشت، نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری، گرسنگی و بی‌آبی ۱۰ برابر مقدار کنونی بود و رشد رفاه در اثر انقلاب صنعتیه و کاپیتالیسم! ذهن چپی به بیان این مسئله اکتفا می‌کنه که در شاخ آفریقا و هند مردم به آب لوله‌کشی دسترسی ندارن ولی نمی‌گه بریتانیای قبل از ۱۷۵۰ از هند امروزی به‌مراتب بدتر بود و هند سال ۱۷۵۰ ، بهتره من دهنمو ببندم تا متهم به تمایلات راسیستی نشدم. این ادعاها بارها شدن، از دهه‌های جنگ جهانی بگیر تا همین اواخر که با رسیدن ناخالص داخلی ژاپن به امریکا، قرن امریکا رو تمام‌شده می‌دونستن. اما من همیشه به علم و تکنولوژی تکیه می‌کنم، به فریتز هابر ومیلتون فریدمن.
آخر کتاب یاد کتاب برخمان افتادم. پیشنهاد می‌کنم با ذهن باز به موضوع نگاه کنید. و موضوع آخر اینکه این جامعه چپی با اینکه نگرتن زیست‌بوم و گونه‌های جانوری هست چرا انقد نگران اینه که نسل انسان منقرض شه؟ مگه انسان بزرگترین خطر واسه گونه‌های جانوری و زیست‌بوم نیست؟ همه نباشیم همه‌چی بهتر نمی‌شه؟

نسخه فارسی‌ای از کتاب توی طاقچه هست
https://taaghche.com/audiobook/78545/