یادداشت باران

        راستش انتظارم ازش بیشتر بود. در واقع منتظر چیزی بودم که کثافت‌های (ببخشید ولی واقعا کلمه‌ش همینه) اول کتاب رو بشوره و ببره. داستان خیلی روان بود و آخر کتاب هم به‌طرز عجیبی همه چیز ختم به خیر شد. اینکه داستان دوتا از شخصیت‌ها تقریبا رها شد خوشحال‌کننده نبود. رمانی که داستان‌های موازی رو پیش می‌بره و خیلی موفق‌تر از این کتابه هم خونده بودم. (مثلا هزار خورشید تابان خیلی خوب از پس این کار بر اومده) اگه به خاطر حلقه‌ی جمع خوانی نبود احتمال زیاد رهاش می‌کردم.
البته که هدف کتاب رو می‌فهمم و هم‌سوام تا حدی باهاش چون داره خیلی خوب جایگاه زن‌ها رو در شرایط مختلف شرح می‌ده، ولی حرفم اینه که نمیشه یکی از بهترین نسخه‌های ادبیات زنان حسابش کرد. 
در ضمن نامردیه اگه نگم که بعضی از توصیف‌ها و ترکیب‌هاش خیلی زنانه و به‌جا بودن. متأسفانه یا خوشبختانه با خیلی از اتفاق‌ها و سرگذشت‌های شخصیت‌ها میشه هم‌ذات پردازی عجیبی کرد.