یادداشت سمانه رحمدل

دوبلینی ها
        این مجموعه داستان رو هفت سال پیش خوندم (به شهادت تاریخ‌هایی که داخل کتاب زده‌م).  هرچی فکر کردم هیچی ازش یادم نیومد، فقط یادم اومد که کتاب بدی نبود. برداشتم از اول تا آخر مجددا تورق کردم،  بعضی جاهاش رو دوباره خوندم. بازم هیچی یادم نیومد! (جز یه داستان اونم به دلیلی). نمی‌دونم بعضی کتاب‌ها چرا اینطوری‌ان؟ خوبن ولی موندگار نیستن. «خوبِ معمولی» برازنده‌شونه. البته این بلا بیشتر دامن داستان کوتاه رو می‌گیره. 
تنها داستانی که به یادم مونده، داستان آخره؛ چون فیلم ایرانی «پله آخر» با اقتباسی آزاد ازش ساخته شده. و چه فیلم دلچسبی از دل یه داستان نچسب در اومده! 
      
1

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.