یادداشت

        برشی از کتاب: اریک فروم، همچنین به یکی از تضادهای اساسی زمان ما اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه" مغز انسانی به قرن بیستم رسیده است؛ حال آنکه قلب بیشتر آدمیان هنوز متعلق به عصر حجر است. اکثر مردم هنوز آن رشد و بلوغ کافی را  به دست نیاورده‌اند که همچون افرادی مستقل و منطقی و عینی زندگی کنند...انسان وسوسه‌های غیرعقلانی تخریب و کینه و غبطه و انتقام را ور خود فرو می‌برد، از قدرت و پول و دولت مطلق‌العنان یا ملت، بت می‌سازد و از تعلیمات رهبران روحانی عالی‌قدری همچون بودا و سقراط و پیامبرانی همچون مسیح و محمد، فقط در حرف نام می‌برد و در واقع، تعلیمات آنان را به صورت انبوهی مرکب از خرافات و بت‌پرستی در می‌آورد، تا آن زمان که این شکاف بین رشد زیاده از حد فنون و افکار از طرفی و حالت عقب‌افتادگی عواطف و احساسات از طرف دیگر وجود دارد، بشر چگونه می‌تواند خود را از تخریب و فنا نجات بدهد؟