یادداشت دانیال رحمانی

                وقتی اورا دیدم، بی اختیار آرام شدم. نمی دانم چطور شد که ترس و شیرینی تمام خاطرات گذشته به یک باره محو شد. نمی دانستم چطور توجهش را جلب کنم و با چه اسمی صدایش بزنم 
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.