یادداشت امیرحسین کیوانی راد

        از مقاله سوما و دیگران؛خصوصیات ویژه شهرهای آفریقایی(ترجمه شده):

بی تعینی،که از آن با نام شق"تعیین تکلیف ناشده"یاد میشود از پیچیده ترین جلوه های رایج شهرهای آفریقایی است.بنابراین عامل اقتصاد بیشتر شهرهای آفریقا از توسعه بازمانده این عامل شق تعیین تکلیف نشده است.این موجب انتقال توانمندی به جمعیت شهری است.کمتر از ۳۰ درصد جمعیت بزرگترین کشورهای آفریقایی را نیروی کار صنعتی تشکیل داده است.این ضعف حاکم بر صنعتی سازی توضیح می‌دهد چگونه این شق بی تعین دارد رشد می‌کند و باعث افزایش رویکرد به شق سوم در مسائل شهری شده است.

قسمت نامعین سطح وسیع مهمی از شهرهای در حال توسعه را خصوصا در آفریقا شامل می‌شود.در کشورهای ساحلی حداقل ۷۵ درصد شغل‌های شهری ،۸۰ درصد از مشاغل جدید مشابه و ۵۰ درصد رفاهیات کشور را شامل شده است.

در کشور ساحل عاج تخمین زده شده مشاغل رسمی حدود تنها ۱۷.۵ درصد از کل جمعیت کار را تشکیل بدهد.میزان تاثیر مشاغل نامعین بر تولید ناخالص ملی آن بالغ بر ۲۰ درصد است.در نایروبی ۶۰ درصد جمعیت کار در قسمت نامتعین کار می‌کنند.در سال ۲۰۱۱ در کنیا این قسمت از کشور عهده دار ۸۶ درصد شغل‌های جدید بوده است و رشدی ۵.۵ درصدی معادل حدود ۲.۳ میلیون جمعیت کار را در نایروبی داشته است .

بخش نامتعین لومه متولی بیشترین کاریابی  یعنی ۲۱۰۰۰۰ فرصت شغلی جدید در شهر بوده است.در آفریقای جنوبی نیز بیش از ربع نیروی کار فرصت‌های شغلی جدید نداشته و برای ادامه کسب و کار خود (جمعیتی نزدیک ۲.۳ میلیون)مجبور شده اند به بخش نامتعین نقل مکان کنند.

شهر اوگادوگو نیز با بخش نامتعین بزرگ خود معروف شده است.عموم مردم درآمد اندک دارند و از این حیث در وضع فعالی هستند.پس متوسط ۶ از ۱۰ درآمد کلی یا بخشی شغل‌های خانگی بدست آمده و نیز ۴۷.۳ درصد از واحدهای تولیدی در بخش نامتعین توسط بانوان گردانده میشوند.

نتایج رویکرد توجه به بخش نامتعین در شهرهای آفریقایی عمده خروج بسمت حومه،رشد بی حد جمعیت در این مناطق و از زیر مقررات در رفتن است.

علاوه حتی اگر نقش این بخش نامتعین در تجمیع فعالیت‌ها و مقررات اجتماعی حاکم کلیدی باشد بعنوان مساله هویت بخش برای سازوکار شهرداری‌ها همچنان باقی است.

این موجب کم شدن کنترل مرکزی،حومه آفرینی برای شهر،تحرک در توانمندی شهری و نیز انتقال وضع کارمندی به اوضاع زندگی پرمشغله و غلبه شرایط کار می‌شود.

بعلاوه در شرایطی که نامتعین بودن باعث تسریع در برنامه های ساختاری تنظیم کننده شده امااز نظر ماهیتی منبعث از میراث استعماری است که یکی از مشخصات هویتی شهرهای بزرگ آفریقایی است.