یادداشت محمدرضا زرین‌فر

        اولای کتاب جالب بود  و باعث شد چند تا خاطره و احساسات مربوط بهشون زنده بشه و به فکر فرو برم. در ادامه کتاب داستانی تر شد و حاشیه هم زیاد می رفت و یه بخش هایی رو نصفه نیمه رها میکرد. شاید این سبک مورد علاقه نویسنده است ولی جالب نبود به نظرم. یک چیز خوبی که داشت بعضی از بخش 
 .ها رو چند بار مرور میکرد و دوباره بهشون نگاه میکرد و خواننده هم میتونست مستقل از نویسنده دوباره تحلیل یا قضاوت کنه

آخرش یه مقدار معمایی شد و انگار نویسنده میخواست زورکی داستان رو پیچیده و سخت فهم بکنه به یه حالت تفاخر گونه که توی ذوق میزد. به عنوان یه رمان ضعیف بود به نظرم.