یادداشت هومن

        وقتی از ایران برگشتم پرسشی که همه از من می‌کردند این بود: «این رخداد، انقلاب است؟» (فقط به این قیمت است که در فرانسه آرای عمومی، یک‌صدا، به چیزی که «داخلی» نباشد علاقه‌مند می‌شود.) من جوابی نمی‌دادم، اما دلم می‌خواست بگویم: نه، به معنیِ ظاهریِ کلمه، انقلاب نیست؛ یعنی نوعی از جا برخاستن و بر پا ایستادن نیست، قيامِ انسان‌هایی با دستانِ خالی‌است که عزم کرده‌اند باری را که بر گُرده‌ی همه‌ی ما، و به ویژه بر گرده‌ی آن مردم، بر گرده‌ی این کارگرانِ نفت، این کشاورزانِ مرزهای میانِ امپراطوری‌ها سنگینی می‌کند از میان بردارند: بارِ نظمِ جهانی را. شاید این نخستین قیامِ بزرگ علیهِ نظام‌های جهانی باشد؛ مدرن‌ترین و دیوانه‌وار‌ترین صورتِ شورش.

https://hooman.bio.link/