یادداشت معصومه السادات صدری

        .
#کتاب_خواندم
#شصت
چندی قبل در سفری که به بلاد خارجه، همان تهران خودمان داشتم. 

با دوست نازک طبعی همراه بودیم وهمانطور که لخ لخ کنان خیابان هارا گز میکردیم از جلوی بیمارستان کودکان گذشتیم.. همراه مهربان ام با آه حسرتی گفت:طفلک بچه هایی که اینجا بستری هستند..طفلک خانواده هایشان.. 
نمی‌دانم عکس العمل ام چه بود.. 
شاید حمد شفایی خواندم و نگذاشتم کامم بیتشر از این تلخ شود وسریع رد شدم..
باید بگویم
این کتاب دریچه ایی است به بیمارستان کودکان  و احوالات خانواده هایشان..
مرضیه اعتمادی بدون سانسور خودش را و کودک بیمارش را تصویر می کند.. 
شاید گریه کنید.. شایدخدارا شکر کنید.. شاید سریع رد شوید و فرصت فکر کردن به خود ندهید..
 درهرصورت بخوانیدش!
#لازم به ذکر است نسوان باردار و بچه مچه دار نخوانند..
بلاخره طلسم کتاب نخواندن شکست.
.