یادداشت روشان
1403/10/11
آرتور کریستال تو ذهنم آدم بداخلاق بامزهایه. سعی میکنه صادق و رک باشه و این صداقت رو به عرصهی ادبیات ببره. مواجههش با خوندن و نوشتن برام جالبه. جستار زندگی نویسندگی جستار محبوبم بود و قسمتهای زیادیش رو دوست داشتم. «دانستن این نکته تسلیبخش است زمانی،جایی، کسی حس کرده باید حرف بزند، کسی که به یک برگ کاغذ خیره شده و سفیدی بداخم ابدیت را با علائم کوچک و ناموزونی آلوده که فارغ از شکل و ترکیبشان همیشه میگویند: مرا بشناس.»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.