یادداشت نرگس عمویی

        《پیاده‌روی؛ و سکوت در زمانه‌ی هیاهو》؛ عنوان، به شدت جذب‌کننده و درخور وضعیت. محتوا؟ نه چندان.
صفحاتی که در کتلب‌فروشی از این کتاب تورق‌کردم، با نثر و راحتی لحن و کلام نویسنده آشنایم کرد و گفتم پس اگر محتوا آن‌قدر راضی‌ام نکند، خواندن اثری با این لحن و راحتی، خواهدکرد. که همین‌طور هم شد.
کتاب به دو بخشی "سکوت" و "پیاده‌روی" تقسیم می‌شود و در باب هرکدام چندین بریده‌های فصل‌مانندی وجود دارد. هر دو بخش جذابیتی در عین سادگی برایم داشتند. ولی که آن میانه‌ها، هرکدام، خسته‌کننده و تکرارگونه می‌شدند. 
در کل که در سیر تمرینی که پیش از مطالعه‌ی کتاب در راستای کمتر حرف‌زدن و به شکل افراطی فکرکردن داشتم، این کتاب هم تجربه‌ی خوب و ناعجیبی بود. 
با چاشنی جوگیری‌ای که فعلاً درم ایجادکرده که پیاده‌روی‌هایم را بیشترتر کنم.:)) (کاش در تابستان نخوانده‌بودمش پس!)