یادداشت dream.m

        زبان آقای بیضایی خیلی غنی و جادوییه، وقتی نمایشنامه های ایشون رو میخونم حس میکنم واژه ها اصالت دارن، داستان اصالت داره و یجوری نجابت داره که آدم رو به تحسین و تعظیم در برابرش وادار میکنه. واقعا لذت میبرم و مبهوت میشم موقع خوندنشون.
این نمایشنامه هم اگرچه شاید از نظر داستانی چندان شاهکار عجیب و دست نیافتنی نباشه اما چیزی که برای من شاهکارش میکنه نحوه روایت و خرده داستان‌ها و خرده فرهنگ هاییه که درونش جاگرفته.