یادداشت علی

        بسم الله
« عذاب » 
اولین دوره باشگاه کارگاهان با این کتاب شروع شد. با کلی شور و شوق کتاب را تهیه و شروعش کردم. عرضم به حضورتان که تا همین چند روز پیش خواندن این کتاب عذاب آور طول کشید😑.
 مدت خیلی زیادی طول کشید تا به قلم نویسنده عادت کنم. اوایل کار خیلی خیلی حوصله سر بر بود و اواخر کار خیلی خیلی مسخره...
 کلا با این کتاب حال نکردم. هیچ جذابیتی برایم نداشت. شخصیت اصلی یک کارگاه خصوصی شارلاتان بود که فقط به فکر منافع خودش بود. استدلال و استنتاج آنچنانی هم در چنته نداشت( البته از حق نگذریم داستان به واقعیت نزدیک بود، از این نظر که همه چیز داستان کاملا امکان دارد در دنیای واقعی و روزمره ما اتفاق بیافتد). کلا باب میل من نبود( شاید چون قهرمانی در داستان نبود) و حس کنجکاوی و اکتشاف مرا قلقلک نداد.
 نمی‌دانم شاید تقصیر کانن دویل و کریستی است که ما را بد عادت کرده اند.