یادداشت نرگس عمویی

        داستان اول و آخرش رو بیشتر از بقیه دوست داشتم.
داستان اول مربوط به اینه که هنری تصمیم می‌گیره انقدر پرسروصدا و شر و شیطون نباشه و مثل برادرش پیتر، باادب باشه. ولی انقدر برای بقیه غیرعادی‌ه که هیچ کس باورش نمی‌کنه و حالا این پیتره که از روی حسادت شروع میکنه به شر و شیطون شدن:)))
داستان آخر راجع به اینه که هنری باید تو کارهای خونه کمک کنه. ولی به شکل بامزه‌ای کلک میزنه و کسی هم نمی‌فهمه.
خلاصه که بچه‌ها نباید یاد بگیرن:)))