یادداشت زینب

        داوودآبادی در این کتاب سرنوشت چهار دیپلمات ایرانی، ازجمله حاج احمد متوسلیان، رو بررسی می‌کنه و بنا بر شواهد، تحقیقات، و پیگیری‌هایی که داشته شهادت ایشان را در همان روز ربایش بسیار بالا میدونه (و شاید قطعی). گلایه‌ای که در بخشی از کتاب میخونیم واقعاً به‌جاست: 
«تا امروز
یک برگ پرونده در پلیس لبنان وجود ندارد!
یک برگ پرونده در دستگاه قضایی لبنان وجود ندارد!
یک برگ پرونده در پلیس بین‌الملل اینترپل وجود ندارد!
یک برگ پرونده در سفارت ایران در بیروت وجود ندارد!
در وزارت خارجه ایران ...
در دستگاه قضایی ایران...» 

آدم تعجب می‌کنه که واقعاً چرا عده‌ای دوست ندارند تکلیف این پرونده مشخص بشه؟ اصلاً نه برای مردم، برای خانواده‌شون.