یادداشت یاسمین فلاحتی

        کتاب از مجموعهٔ تاریخ شفاهی پیشرفت است و از آن کتاب‌هایی‌ست که در این روزگار خودتحقیری‌مان و «تو نمی‌توانی» بارقه امید است، فَلقی‌ست انگار.  این در روزهای سیاهی که برایمان ساخته‌اند، شاید دارویی باشد برای جوانان نخبه وطن، که بمانند، که بسازند...
به سان مهتاب در شب، نور می‌تاباند بر مسیر سختمان تا قله و تشویقمان می‌کند که برای رسیدن، به آن چه که باید، حرکت کنیم. می‌گوید مهم حرکت کردن است، یا به قول خودمان از تو حرکت از خدا برکت. دکتر بهاروند از حرکت کردن هایش می‌گوید و تو، از خدا برکت رسیدن‌هایش را هم می‌بینی. می‌خواهد  بگويد حتی با دست و پای مجروح و قلب شکسته، باید حرکت کنیم تا حتی اگر نرسیدیم، خیالمان راحت باشد که سعی‌مان را کرده‌ایم و حسرت نخوریم که از بزرگواری خواندم، رفتن همان رسیدن است...