یادداشت معصومه توکلی

        چه خوب که ما خالق نشدیم! :)
چه خوب که آن که مرا خلق کرد، «خلقم کرد پس اجزایم را هماهنگ ساخت» و چه خوب که پس از آفرینش من، رهایم نکرد و مرا به خود وانگذارد.

متوجهم که مقصود خانم شلی از این همه قلم‌فرسایی، این نبوده که الزاماً ما به چند خط بالا برسیم! :)
اما چه می‌شود کرد؟ اولین و بیشترین چیزهایی که منِ بهش فکر کردم همین‌ها بود!