یادداشت

        معصومه رامهرمزی دختر یتیم آبادانی بود كه با شروع جنگ 14 ساله بود ولی دختر نبود، یك شیر زن بود و اصلا زن هم نبود، یك مرد واقعی بود.
آری! او یك (دختر) بچه بود و جنگ زود (شیر زن) بزرگش كرد و از او (یك مرد واقعی) آدم دیگری ساخت.
تاریخ دفاع مقدس ما در همین صفحات خاطرات رزمندگان و مهمتر از آن در اذهان به جاماندگان نهفته است و این پازل جز با توجه همه جانبه به همه جوانب این حادثه عظیم بشری تكمیل نخواهد شد.
كتاب دا، متاسفانه یا خوشبختانه به نماد حضور زنان در دفاع مقدس تبدیل شده است. به زعم من، حداقل یك نكته مهم در مورد این كتاب این است كه این كتاب، بازروایی نیست و نویسنده خاطرات خودش را نوشته است. خوب هم نوشته و همذات با پنداری با نویسنده كار آسانی نیست. دل بدهید.
كتابشناسی:
یكشنبه آخر، خاطرات معصومه رامهرمزی، تهران، انتشارات سوره مهر، چاپ پنجم، 1388،